Een transatlantische cruise van Miami naar Barcelona.
Uitzoeken en beslissen
In het begin van dit jaar bespraken wij met enkele cruisekennissen wat de mogelijkheden waren voor dit jaar. Aangezien ik reeds met zoveel lof had verteld over één van de grotere schepen van de Royal Caribbean rederij zagen zij een cruise daarmee wel zitten. Onze keus viel op de Voyager of the Seas (het eerst gebouwd schip uit die reeks) mede omdat dit schip de overtocht zou maken en voor een redelijke prijs had men dan een verblijf van 13nachten. Bijkomend voordeel zou zijn, dat men na de oversteek slechts een korte terugvlucht vanuit Barcelona had en dat de “jetlag” verdeeld werd over enkele dagen op zee. Eén mogelijk nadeel was de oversteek van 5 dagen, maar juist daarom zou dit grote schip met zijn vele faciliteiten genoeg gelegenheid geven om zich niet te vervelen.
Vlucht
Op 5 mei vertrekken wij vanuit Zaventem. Juist die dag brandde tijdens de nacht een vliegtuigloods af en besluiten wij maar vroeger naar de luchthaven te gaan. Gelukkig is er die morgen geen oponthoud voor de intercontinentale vluchten. Om 10h40 vertrekt onze vlucht met Delta naar Atlanta dan ook stipt op tijd en landen wij daar na een zeer rustige vlucht om 2h20 (lokale tijd). Onze aansluiting voor Miami vertrekt om 4h45, zodat wij alle tijd hebben voor de meestal langdurige immigratie, de bagage-ophaling en terug het opnieuw afgeven van deze bagage. Met een ondergrondse rijden wij naar de andere terminal in deze enorme luchthaven. Na een twee uur durende vlucht landen wij in Miami. Een (gratis)shuttlebusje brengt ons naar het prachtige Hilton Hotel.
Inschepen
De volgende morgen bestellen wij na het ontbijt een shuttle bus (10$ per persoon) naar de pier. Met een vertrek om 12h00 worden wij een half uurtje later daar afgezet. Het is daar reeds een drukte van jewelste. Het is hier de thuishaven voor vele rederijen en ook de Europese schepen beginnen hier hun cruises in de Caraïbische zee. De Royal Caribbean rederij heeft hier zijn eigen (reusachtige) terminal (waarbij de cruiseterminal in Antwerpen een dwergje is). Onze bagage wordt aangenomen door de vele kruiers. In de terminal worden wij naar de balie geloodst (nadat wij echter nog vele documenten hebben ingevuld en –weer eens- vingerafdrukken en foto laten nemen voor de veiligheid). Aan de balie krijgen wij onze boordpas voor de volgende twee weken.
Van op de immense loopbrug zien wij nu het reusachtige silhouet van dit schip.
De Voyager of the Seas is het eerste van de reeks van het Voyager Type. Het werd gebouwd in Finland en voltooid in 1999. Het werd toen beschouwd als een éénmalige oefening en was toen het grootste passagiersschip ter wereld (137000ton met een lengte van 311m en een breedte van 47.4m). Er werd echter niet de nodige publiciteit rond gemaakt zoals met de Queen Mary II met zijn 150000ton.Na de bouw van dit eerste schip, bleek dit zoveel succes te hebben en volgden er nog vier andere van hetzelfde formaat, die allen hun route hebben in de Carraiben.De Voyager vaart nu voor de eerste maal naar Europa om cruises te maken in de Middellandse Zee. Dit jaar is de Freedom of the Seas ingezet met een tonnenmaat van 160000t (!) en in 2009 wordt waarschijnlijk een nog groter schip de Genesis of the Seas in de vaart gebracht. Waar eindigt dit ???
Eens op het schip zoeken wij onze hut op, waar wij onze handbagage kunnen achterlaten om vervolgens te lunchen op de 11de verdieping in het buffetrestaurant “Windjammer”. Alhoewel het vandaag voor de bemanning een heksentoer is om te zorgen dat de ca 3000 passagiers ordentelijk ontschepen (en hetzelfde aantal nieuwe reizigers kunnen plaatsnemen, nadat de hutten grondig gereinigd zijn) is daar aan de buffetten niets van te merken.
Het schip verkennen
Om 17h00 verlaten wij de haven van Miami, waar reeds enkele andere cruiseschepen ook de wijde zee gekozen hebben. Van op de hogere dekken hebben wij een goed zicht op deze bekende stad.
Zoals gewoonlijk speelt een band aan het zwembad vrolijke muziek.
Om 18h00 zoeken wij onze tafel in het restaurant Carmen op. Wij hebben een uitstekende plaats met onze metgezellen, vlak bij een raam met een prachtig uitzicht op de zee. Het restaurant is verdeeld over drie verdiepingen, die verbonden zijn met een monumentale wenteltrap. In het midden kunnen is een open ruimte zodat de balkons van deze verdiepingen goed zichtbaar zijn.
Onze ober is een Turk en de hulpober is van Costa Rica; zij zijn beide zeer vriendelijk en voorkomend. Weldra genieten wij hier van de uitstekende maaltijden met een ruime keus van de menukaart.
Hierna begeven wij ons naar de “Royal Promenade”; dit is een winkelstraat, aan beide zijden begrensd door twee atria, waarin de glazen liften geruisloos op en neer suizen naar de volgende zes verdiepingen. Hier ziet men de sierlijke balkons van deze verdiepingen. In de eigenlijke straat worden de tax-free-winkeltjes reeds geopend, nu wij op zee zijn. Aan het begin van deze straat bevindt zich een snackbar waar de ganse dag en nacht (?) pizza’s, broodjes, taartjes, fruit,koffie en thee verkrijgbaar zijn: alles gratis! Langs een wenteltrap komen wij één verdieping lager in het casino, dat reeds op volle toeren draait. De jackpots en de speeltafels zijn al goed bezet.
Om 19h45 nemen wij plaats in het “Scala”theater, zo genoemd omwille van zijn twee verdiepingen en het uitzicht van een theater op land. De shows, die worden gegeven zijn van internationaal niveau en wij zullen er geen enkele missen.
Nasseau
De volgende morgen meren wij aan in Nassau op de Bahamas. Mijn vrouw haast zich echter eerst naar de fitnessruimte waar enkele oefeningen gegeven worden, die zij zeker niet wil missen.
Na het ontbijt verkennen wij deze stad met onze medereizigers. Het is een bonte stad met veel kleurige stands in de welkomsthal. Tientallen mensen, die je aanbieden om een toeristische toer te maken, staan ons op te wachten. Wij besluiten om gewoon wat door de stad te wandelen en rustig te genieten van de sfeer die zo typisch is voor de eilanden in de regio. Natuurlijk vinden wij ook hier de obligate winkelketens, die goud, zilver en juwelen verkopen. Ze lokken je ook met coupons, waarmee je een geschenk krijgt bij een bezoek aan hun zaak. Wij lopen echter verder in de stillere straten en komen zo bij een kerk, waar een dienst bezig is (het is immers zondag!). Zeer voorzichtig betreden wij het kerkportaal en zijn getuige van een misviering zoals men ze niet meer voor mogelijk hield. De viering wordt hoofdzakelijk bijgewoond door zwarten van de lokale bevolking, maar wordt zo devoot beleefd dat men er stil van wordt. Vooraan staat een jong meisje heftig met het wierookvat te zwaaien en een pastoor geflankeerd door verschillende helpers leidt de mis. Alle aanwezigen zijn fijn afgeborsteld en lijken zo uit een filmdecor weggelopen te zijn. Stilletjes verlaten wij deze viering uit respect. Buiten wandelen wij nog door prachtige parken met reuzenpalmbomen tussen de overheidsgebouwen.
Terug aan de kade slenteren wij door een shopping center(tje) in open lucht waar alle mogelijke artisanale producten, naast de prullaria, aan de man gebracht wordt, maar wel in een zeer gezellige sfeer. Hier recht tegenover komen wij terug aan het cruiseschip; weer zijn wij verrast door de reusachtige afmetingen. In de verte bemerken wij het bijzondere hotel “Aquarius”, waar wij spijtig genoeg te laat op de hoogte van waren. Een bezoek aan dit hotel schijnt de moeite te zijn, leren wij van medereizigers.
Rond 15h00 vaart het schip af en zetten wij koers naar Europa. De volgende vijf dagen zullen wij op zee vertoeven en prijzen wij ons gelukkig dat wij op dit schip nog zoveel te ontdekken hebben, zodat wij ons geen moment zullen vervelen.
Vervelen ?
Voor het diner is er een parade in de “winkelstraat”. De straat wordt vlug en efficiënt vrijgemaakt en weldra paraderen artiesten en ander personeel in kleurige kledij voor ons op de tonen van ritmische muziek.
’s Avonds genieten wij weer van een optreden van een zangeres, die enkele “medleys” ten gehore brengt, waarvan iedereen wel houdt. Nadien is er op het hoogste dek nog veel animatie en wordt er alles aan gedaan om de danslustigen in beweging te houden met de muziek van een liveband.
De volgende dagen hebben wij gelukkig nog altijd uitstekend weer op zee; waarschijnlijk omdat wij een zuidelijke route bevaren (van Miami naar Lissabon). Een meer noordelijke route zoals van NewYork naar Southampton bvb geeft meer risico’s op ruw weer.
Daarom kunnen wij nu dag na dag, op het dek een uurtje van de zon profiteren. Wanneer wij dit doen rond vier uur is het zeer aangenaam, want dan treedt er een reggie-band op, die hun muziek met veel animo brengen.
Elke dag zijn wij echter paraat in de fitnessruimte, waar Hilde participeert aan allerlei oefeningen, terwijl ik gebruik maak van de vele toestellen, zoals loopbanden met hartslagmeting. In de nabijgelegen SPA tracht men de bezoekers aan te zetten om een (dure) behandeling te ondergaan, zoals acupunctuur, massage en een ganse rits schoonheidsbehandelingen. Aan ons is dit niet besteed, wij hebben zovele andere dingen te doen.
De volgende nacht moeten wij reeds de klok één uur vooruit draaien; dit zullen wij in totaal zes keer doen. Op deze manier zullen wij geen last van de gebruikelijke jetlag hebben.
De derde dag wordt iedereen uitgenodigd op de “captain’s welcome aboard reception”, waar wij een drankje een snacks worden aangeboden. Er wordt ook aanbevolen om de beste kledij aan te trekken (voor de heren een smoking of een donker pak en voor de dames een cocktailjurk). In het restaurant hebben ook de obers een speciaal pak aan en alles is nog feestelijker dan het anders al is. De show in het Scala theater is deze een aaneenschakeling spetterende stukken uit broadwaymusicals, waarbij prachtig gedanst en knap gezongen wordt tegen mooie decors. Tijdens het galadiner heeft men dan gewoonlijk de mogelijkheid om kreeft te verorberen, wat bij de meesten wel succes heeft.
De volgende dag nemen wij deel aan een wijnproeversessie, waar wij de tafel delen met een Schot een Puerto Ricaanse. Een sommelier geeft uitleg over de verschillende wijnsoorten en leert ons ruiken en proeven.
Dansen laten wij ook niet links liggen en zo staan wij weldra de salsa te leren; dit wordt aangeleerd door de leden van het theaterdansteam. Uitblinkers worden wij niet maar wij amusereen ons kostelijk. Later zitten wij dan weer in een tangoles, maar dat lukt niet zo omdat er teveel volk meedoet en dat is onmogelijk om aan te leren voor één leraar en een beperkte ruimte.
Buiten de shows in het Scalatheater kunnen wij ook een ijsshow (!) meemaken in het speciaal stadion op een lager dek. Eén keer werd dit echter uitgesteld omwille van een lichtjes woelige zee. De volgende dag ging dat dan wel door en waren wij getuige van een, ongeveer één uur durende, wervelende ijsshow met een internationaal allure. Iedereen was verbaasd om zoiets op een schip te kunnen meemaken.
Tijdens de dag kunnen gegadigden op een heuse klimmuur oefenen onder leiding van een monitor. Daarnaast kan men op het sportterrein basketten of in lineskaten op een speciale piste. Wij beperken ons tot de minigolf die rondom het sportterrein is aangelegd.
Dagelijks, worden diegenen die wat beweging willen, aangemoedigd om een mijl te lopen (of te gaan), en dit telkens om 10h00 en om 4h00 op een speciaal aanlegde baan.
Ook aan het zwembad worden geregeld activiteiten gepland, zoals aquagym of spelletjes, zodat er voor ieders gading wat te doen is.
Ponta Delgado op de Azoren
Op de achtste dag meren wij aan in Ponta Delgado op één van de eilanden van de Azoren, die deel uitmaken van Portugal. Nu zijn wij reeds terug in Europa, maar onze reis is bijlange nog niet ten einde. Een shuttlebus brengt ons een eind naar de stad, zodat wij deze verder te voet kunnen verkennen. Aan het zuidelijk gedeelte passeren wij een vesting, die de stad in het verleden moest verdedigen. Deze plaats was een van de eerste ontdekkingen die de Portugezen deden, onder impuls van Prins Hendrik De Zeevaarder, in 1427 voor zij de grotere gebieden verkenden.
Langs een brede laan langs de kust wandelen wij naar het centrum, terwijl wij rechts van ons de “Voyager of the Seas “ majesteus zien liggen aan de pier. Op de laan worden wij vergast door een studentengroep, die in lokale klederdracht musiceert en veel succes heeft bij de vele cruisegangers die hier rondkuieren.
De kerken en oude gebouwen zijn allen opgetrokken in een speciale stijl, die veel gebruik maakt van zwarte lavastenen; het geeft wel een speciale sfeer aan deze plaats. Over het algemeen is alles hier nog echt sober en buiten een groot hotel met een privaat zwembad aan het strand, naast de jachthaven, zijn hier nog geen buitensporige toeristische complexen te verkennen.
In een klein, maar net cafetaria nemen wij een cappuccino; hier kunnen wij reeds terug betalen in euro’s en beseffen dat dit toch wel een voordeel is ten opzicht van de periode in de 20ste eeuw toen men telkens in een andere munt moest betalen.
Hierna keren wij terug naar het schip, waar wij deze avond na ons diner een show meemaken van Jonathan Kane, die Elton John imiteert op een zodanige manier dat men soms denkt dat de echte op de scène staat. Het publiek is terecht zeer enthousiast bij dit optreden. Hierna brengen wij nog tijd door in de discobar, maar niet te lang omdat de muziek wel tof is maar een beetje te luid voor ons.
Nu volgt weer een volle dag op zee omdat wij nog ca 800 mijl voor de boeg hebben vooraleer wij in Lissabon zullen zijn. Ondertussen kunnen wij in de kajuit op de TV eens kijken, hoe het gesteld is met onze financiën. Op een speciaal kanaal kan men namelijk een overzicht bekijken van de gemaakte uitgaven aan boord en kan men ook reageren wanneer er iets niet zou kloppen.
Lissabon
In Lissabon kan men zoals in alle aanlegplaatsen een, door de rederij georganiseerde, uitstap boeken maar wij verkiezen om zelf de stad te verkennen. Met de shuttlebus zijn wij zo in het centrum, op de Praça do Comércio, (één van de grootste pleinen, langs drie kanten omsloten door imposante gebouwen) waar wij moeten kiezen tussen een rit met de bekende tram of een sightseeingbus. Vermits deze laatste een grotere toer door de stad maakt en meer langs bekende punten rijdt kiezen wij hiervoor. Het is een dubbeldek en wij nemen plaats bovenaan, om alles goed te kunnen zien. Weldra rijden wij door de Rua Augusta. In een zijstraat zien wij de vermaarde lift, waarmee je 30m hoger komt en een overzicht van de stad hebt. Aan het eind van deze straat komen wij aan de Rossio, het hoofdplein van Lissabon, dat in vroegere tijden het toneel was van ketterverbrandingen en stierengevechten. Op een heroïsche zuil prijkt het standbeeld van koning Pedro IV van Portugal (1826-34), die ook de eerste keizer van Brazilië was. Op de Avenida da Liberdade, een kilometerlange brede laan, passeren wij enkele mooie monumenten. Op deze laan rijden wij langs fonteinen, bloemperken, vijvers en standbeelden. Aan het einde nemen wij de richting voor Belem. Dit is de plek waar vroeger de grote ontdekkingsreizen begonnen. Wij passeren het Mosteiro dos Jeronimos, dat bekend is om zijn uitgestrekte voorgevel met grandioze ornamenten. Aan de oever zien wij het moderne Padrao des Descobrimentos (monument der ontdekkingen), dat als een karveel in de stroom uitsteekt. Op de boeg staat Hendrik de Zeevaarder. Tenslotte zien wij de Torre de Belém, het eerste dat de ontdekkingsreizigers bij hun thuiskomst te zien kregen.
Aan het eind van deze rit hebben wij nog even de tijd om door één van de belangrijkste winkelstraten te wandelen. Zoals in alle hoofdsteden moet ook Lissabon niet onderdoen in chique winkels. Bovendien is het hier aangenaam om in te wandelen; terrasjes nodigen ons uit om iets te drinken en te verpozen, genietend van de zon.
‘s Avonds worden in het theater vergast met een optreden van een “a capella” groep, die bekende liedjes ten gehore brengt.
Cadiz
De volgende dag meren wij om 10h00 aan in Cadiz. Op de kade vinden wij een infostand, waar wij inschrijven voor (alweer) een sightseeing tour met een dubbeldekbus.
De stad bevindt zich in Andalousië in de gelijknamige baai. Ze was vroeger bezet door de Carthagers, Romeinen en Moren. In 1812 was Cadiz korte tijd de hoofdstad van Spanje.
Wij rijden langs de oude stadspoorten en komen zo aan een lange kustweg, waar wij het prachtige brede strand waarnemen, dat grondig gereinigd wordt voor de vakantiegangers. Na deze rondrit gaan wij verder te voet. Zo wandelen wij langs de kathedraal, met goudkleurige koepel, die schittert in de zon en die gelegen is op een stemmig plein met vele terrasjes en sfeervolle gebouwen.
In de smalle winkelstraten vinden wij naast de winkels van de grote superketens, zoals je ze in elke Europese stad vindt, ook enkele winkels waar men prachtige en stijlvolle kledij verkoopt.
Uiteindelijk belanden wij op een terras ( van een **** hotel zonder dat wij het beseffen), waar wij van een lekkere koffie genieten onder de Spaanse zon.
Na het diner reppen wij ons zoals elke avond naar het theater, waar wij deze keer een spetterende show van de “Royal Caribbean Singers & Dancers” bijwonen.
Marseille
Na nog eens een dag op zee leggen wij aan in Marseille, waar wij met de shuttlebus weer naar het centrum worden gebracht. Vermits wij hier vroeger reeds de stad hebben bezocht beperken wij ons met een wandeling door de hoofdstraten om af te sluiten aan de vismarkt aan de haven. Deze haven biedt ligplaats aan een massa plezierboten, die ideaal tot in het centrum kunnen aanmeren. Enkel kennissen nemen een toeristisch treintje dat een toer doet tot het op 150m hoger gelegen “Notre Dame de la Garde”. Wij besluiten terug te keren naar het schip om zo nog wat te genieten van de laatste uren op dit drijvend hotel. Morgen leggen wij aan in Barcelona en is deze droomreis weeral ten einde.
Barcelona
Nadat wij onze bagage de nacht tevoren hebben buiten de hut geplaatst, begeven wij ons ’s morgens nog een laatste maal naar het ontbijtbuffet en laten wij nog eens een eitje bakken met alles er op en er aan. Rond 9h00 kunnen wij van boord om onze bagage te zoeken in de terminal, waarna wij trachten om een taxi te krijgen. Maar dit valt niet mee; er staat een hele rij wachtenden voor ons en wij moeten een uur geduld hebben vooraleer wij prijs hebben. Dan gaat het snel en weldra zitten wij op de luchthaven, waar wij een zee van tijd hebben, want onze vlucht met Virgin vertrekt in vroege namiddag. Bij het inchecken wordt het gewicht van de bagage, zoals gewoonlijk gecontroleerd, maar hier is de limiet zeer laag zodat er nogal wat discussie aan de balie ontstaat.
Uiteindelijk landen wij enkele uren later in Zaventem en zit deze prachtige reis er weer op.
Florent Gabriëls
03.828.61.48
flor.gabriels@belgacom.net
|
